Amazone
Door: Makram
31 Augustus 2009 | Ecuador, Coca
Nadat we hebben uitgecheckt bij het hostel in Quito, lopen Tom en ik naar onze ontbijt stek. Na een goed ontbijt van gepanneerde biefstuk met rijst en pattat, lopen we verder naar het reisbureau, waar we enkele dagen eerder al geinformeerd hadden voor een tour naar het amazone gebied in de buurt van Coca. Het was nog mogelijk om een tour te boeken die de volgende dag zou beginnen. Vervolgens naar het busstation om een busticket naar Coca te kopen voor slechts $10 (een rit van zo’n 8 a 9 uur). Omdat de bus pas om 21.30 vertrekt, wordt het een kwestie van de wachten. De dag gaat redelijk snel voorbij en voordat we het wisten zaten we in de busrit die ook soepel verliep. Een ruime bus die wel behoorlijk hard reed op soms wat minder goede wegen. Eenmaal aangekomen in Coca is het ongeveer 05.30 en moeten we nog een aantal uur wachten voordat onze bus naar Rio Shiripuno vertrekt. Onze gids die in dezelfde bus meereed neemt ons mee naar een hotel en zegt dat we daar even kunnen rusten in een kamer, iets wat all inclusief bij de tour is volgens hem. Vlak voordat we weggaan komt hij met het mindere nieuws dat deze eerste ‘overnachting’ van een paar uur toch niet inbegrepen was en dat we nog eens $40 extra moesten betalen. Dit was natuurlijk niet de bedoeling, dus eindelijk was het tijd om wat psychologische trucs in het spel te gooien, wat ervoor zorgde dat we niks extra’s moesten betalen. Samen met een Frans koppel stappen we in een krakkemikkige bus op weg naar de Rio Shiripuno om hier over te stappen op een gemotoriseerde kano. Een groep locals vergezelde ons en na een klein half uurtje varen kregen we al de eerste anaconda te zien! (uiteindelijk ook de enige). De bruine rivier met aan beide zijden een groene dichtbegroeide jungle. Ik kijk om me heen en zie veel verschillende vlinders en nog meer verschillende vogels. (helaas moeilijk te fotograferen, fotos komen overigens zeer binnekort). Na 4 uur varen en veel impressies komen we aan bij de Shiripuno Lodge. Een lodge gelegen midden in de jungle zonder stroom en warm water. De verblijfplaats is gemaakt van hout en steen en open aan de achterkant. Voor elke ‘kamer’ is wel een hangmat, waar ik maar al te graag in plaats neem. Na een zeer aangenaam avondmaal, gekookt door de ‘moeder’ van de lodge zijn we de rest van de avond vrij om te doen wat we willen, maar vanwege de lange reis is slapen de beste optie!
Rond 06.30 gaat de wekker weer. Ik lag inmiddels al een tijdje wakker te luisteren naar de ochtend geluiden van de jungle. Na een goed ontbijt nemen we de boot richting een plek vanwaar we een route kunnen gaan lopen. Al Lopend door de jungle komen we al vrij snel de red howler monkey tegen. Dit belooft een mooie tocht te worden. De gids pakt een stukje hout en breekt het open. We zien levende mieren in het stukje hout en we laten ons vertellen dat het lemon ants zijn en die schijn je gewoon te kunnen eten. Dus voor ik het wist was ik het stukje hout aan het likken om deze mieren te proeven. Eerlijk gezegd smaakte het nog best goed ook! We zien veel lianen, waar ik uiteraard even aan wilde slingeren. De gids geeft ons de kans en even voel ik me als tarzan. Dit gevoel vergaat snel zodra ik terugslinger tegen een boom aan. We klimmen verder door de jungle, aangezien deze tour begon met een klim naar een mooi uitzichtspunt om vervolgens weer een stukje te dalen. Tegen de tijd dat we bij het uitzichtspunt aankomen hoor ik de regen al aankomen en ik heb net genoeg tijd om mijn regenponcho te aan te trekken en te testen. Volgens de gids is het een kleine bui en we gaan door met onze tour. De native guide spot een bijen nest in een boom en besluit deze eruit te hakken voor de honing die in dit nest verstopt zit. Hij geeft aan dat het gaat om niet stekende bijen, wat mij wel gerust stelde aangezien ik al veel van die bijen rond zag vliegen. Na een kleine 10minuten hakken krijg ik een stuk bijennest in mn hand gedrukt. Ik begreep niet zo goed wat ik er mee moest dus ik begin te likken aan iets groen/geelachtigs in het stuk dat ik kreeg. Het smaakt niet naar honing, wat goed kon kloppen aangezien ik aan de bijenwas aan het likken was. Even later kreeg ik een herkansing en kon ik de honing drinken uit een groter stuk!
Terug in het kamp had ik even tijd voor mezelf om te genieten van de omgeving vanuit mijn hangmat. De dag is echter nog niet om en rond 16.00 uur worden we geroepen om te gaan vissen op pyranias. Ik krijg een kleine houten hengel in mn hand gedrukt met een stukje vlees aan het haakje en het visfeest kan beginnen! De pyranias blijken echter niet zo hapgraag te zijn als men denkt, aangezien we op de eerste visplek met 7 man slechts 2 pyranias uit het water halen! De gids besluit naar een andere plek te gaan waar we vanaf het land kunnen vissen. De vissen bijten hier echter een stuk beter en verassend heb ik het gevoel dat ik een grote pyrania aan m’n haak heb. Zo groot dat het eigenlijk geen pyrania kon zijn en dat merkte ik ook toen ik de kop boven water zag komen. De gids hielp mij om de vis aan land te krijgen wat een electric ale van anderhalve meter bleek te zijn! Mijn grootste visvangst in mijn leven, en dat met een stuk hout met een draad en haakje eraan! Het was maar goed dat ik deze vis niet met mijn handen probeerde te pakken, of eraan probeerde te likken wat ik al een aantal keer eerder deze dag had gedaan, want deze vis (heb ik mij laten vertellen) kan een elektrische shock geven van wel 200 volt! Verder heb ik niks meer gevangen, maar dat kon mijn euforisch gevoel niet meer verpesten. We lopen met onze hoofdlampjes in het donker terug richting te boot om vervolgens op de terugweg kaaimannen te spotten. Al vrij snel zien we een kleine kaaiman en iets verder nog een. Ook zien we een tapier langs de kant van de rivier staan, maar die schrikt zodra het licht om hem gericht werd. Terug in het kamp krijgen we een lekkere maaltijd waarna we ons terugtrekken om te gaan slapen!
Na het ontbijt gaan we er opnieuw opuit om een hike te maken door de jungle op zoek naar aapjes en andere interessante dieren en planten. We zien vandaag een stuk meer apen dan gister en ik ben zelfs in staat om er een aantal op foto te zetten (foto’s komen overigens snel, maar de internet verbinding hier is zo traag dat ik meestal geen tijd heb om ze up te loaden!). De native guide hoort geluiden die lijken op wilde zwijnen en hij besluit dat we het pad verlaten om ze te spotten. Ik blijf vlak achter hem en onze andere gids verteld ons wat we moeten doen als de zwijnen op ons af komen: ‘just find yourself a tree and climb up!’ De spanning stijgt want we komen dichterbij en de wilde zwijnen maken een angstaanjagend geluid, wat wordt afgewisseld met het rennen van deze beesten. Waarschijnlijk hebben we te maken met een groep van 20 tot 40 wilde zwijnen. De wilde zwijnen beginnen te rennen en de native guide heeft al gezien welke kant ze opgaan en begint ook te rennen. Ik blijf vlak achter hem, maar merk dat wij op zo’n snelheid rennen dat de rest van de groep ons niet kan bijhouden. Een vrij dichtbegroeide jungle waar je af en toe over iets heen moet springen en ik hoop nu meer dat ik de native guide bij kan houden zonder te vallen dan dat ik daadwerkelijk de wilde zwijnen krijg te zien! Uiteindelijk gebeurd het beide! Iedereen die de film Apocolypto heeft gezien kan zich een redelijk beeld vormen van wat het is om door de jungle te rennen met een hoge snelheid! De groep van 6 is weer vrij snel bij elkaar, maar het lijkt erop dat de native guide door zijn achtervolging een beetje de weg is kwijt geraakt. We lopen in alle richtingen, waarop de native guide zegt dat wij maar even op een plek moeten wachten en dat hij het pad wel weer terug zal vinden. We wachten maar voelen ons juist een beetje verlaten. Gelukkig horen we na 10 minuten een ‘oeoe’ waarop onze gids antwoord: ‘oeoe’. Het pad is gevonden en we kunnen onze hike rustig afmaken. De rest van de middag hebben we weer vrij om te genieten in de hangmat. Rond 16.00uur staat vandaag weer een nieuw avontuur op ons te wachten. We lopen vanaf de lodge door de jungle richting een plek aan de Rio Shiripuno waar we konden zwemmen als we dat wilde. Tom zag dit niet zo zitten en waarschuwde me voor ziektes als Bilharzia en voor de beruchte parasiet die via je plas je penis inzwemt om zich daar vervolgens in te nestelen. Daarnaast krijg ik nogmaals te horen dat daar dus ook pyranias zitten en electric ales en kaaimannen, maar ik laat me niet afschrikken, dus voor ik het wist nam ik een duik! Uiteindelijk komt ook Tom mij vergezellen en de Franse man weet ik ook nog om te praten om even een duik te nemen. We wachten tot de zon onder is om terug in het donker kikkers en insecten te spotten. We zien er echter zeer weinig!
De volgende dag is het dan alweer tijd om te vertrekken. We nemen de boot upstream en varen voor zo’n 4 uur terug naar de plek waar we 3 dagen terug ook zijn opgestapt. Onderweg komen we nog langs een ‘local village’ en een groep van deze locals varen met ons mee op de boot. Dezelfde gammele bus nemen we terug naar Coca en vanaf daar kunnen we 2 uur later een bus nemen richting Latacunga. Dit bleek een trip te worden van 12 uur naar Latacunga. Onze volgende bestemming is echter niet Latacunga maar Chugchilan, een klein plaatsje in het andes gebergte. Rond 05.30uur komen we aan in Latacunga waardoor we genoodzaakt zijn even een hostel in te duiken voor een paar uur. Om 09.00uur gaan we naar het busstation om een kaartje te kopen voor de bus naar Chugchilan en 2 uur later zitten we in die bus……
Rond 06.30 gaat de wekker weer. Ik lag inmiddels al een tijdje wakker te luisteren naar de ochtend geluiden van de jungle. Na een goed ontbijt nemen we de boot richting een plek vanwaar we een route kunnen gaan lopen. Al Lopend door de jungle komen we al vrij snel de red howler monkey tegen. Dit belooft een mooie tocht te worden. De gids pakt een stukje hout en breekt het open. We zien levende mieren in het stukje hout en we laten ons vertellen dat het lemon ants zijn en die schijn je gewoon te kunnen eten. Dus voor ik het wist was ik het stukje hout aan het likken om deze mieren te proeven. Eerlijk gezegd smaakte het nog best goed ook! We zien veel lianen, waar ik uiteraard even aan wilde slingeren. De gids geeft ons de kans en even voel ik me als tarzan. Dit gevoel vergaat snel zodra ik terugslinger tegen een boom aan. We klimmen verder door de jungle, aangezien deze tour begon met een klim naar een mooi uitzichtspunt om vervolgens weer een stukje te dalen. Tegen de tijd dat we bij het uitzichtspunt aankomen hoor ik de regen al aankomen en ik heb net genoeg tijd om mijn regenponcho te aan te trekken en te testen. Volgens de gids is het een kleine bui en we gaan door met onze tour. De native guide spot een bijen nest in een boom en besluit deze eruit te hakken voor de honing die in dit nest verstopt zit. Hij geeft aan dat het gaat om niet stekende bijen, wat mij wel gerust stelde aangezien ik al veel van die bijen rond zag vliegen. Na een kleine 10minuten hakken krijg ik een stuk bijennest in mn hand gedrukt. Ik begreep niet zo goed wat ik er mee moest dus ik begin te likken aan iets groen/geelachtigs in het stuk dat ik kreeg. Het smaakt niet naar honing, wat goed kon kloppen aangezien ik aan de bijenwas aan het likken was. Even later kreeg ik een herkansing en kon ik de honing drinken uit een groter stuk!
Terug in het kamp had ik even tijd voor mezelf om te genieten van de omgeving vanuit mijn hangmat. De dag is echter nog niet om en rond 16.00 uur worden we geroepen om te gaan vissen op pyranias. Ik krijg een kleine houten hengel in mn hand gedrukt met een stukje vlees aan het haakje en het visfeest kan beginnen! De pyranias blijken echter niet zo hapgraag te zijn als men denkt, aangezien we op de eerste visplek met 7 man slechts 2 pyranias uit het water halen! De gids besluit naar een andere plek te gaan waar we vanaf het land kunnen vissen. De vissen bijten hier echter een stuk beter en verassend heb ik het gevoel dat ik een grote pyrania aan m’n haak heb. Zo groot dat het eigenlijk geen pyrania kon zijn en dat merkte ik ook toen ik de kop boven water zag komen. De gids hielp mij om de vis aan land te krijgen wat een electric ale van anderhalve meter bleek te zijn! Mijn grootste visvangst in mijn leven, en dat met een stuk hout met een draad en haakje eraan! Het was maar goed dat ik deze vis niet met mijn handen probeerde te pakken, of eraan probeerde te likken wat ik al een aantal keer eerder deze dag had gedaan, want deze vis (heb ik mij laten vertellen) kan een elektrische shock geven van wel 200 volt! Verder heb ik niks meer gevangen, maar dat kon mijn euforisch gevoel niet meer verpesten. We lopen met onze hoofdlampjes in het donker terug richting te boot om vervolgens op de terugweg kaaimannen te spotten. Al vrij snel zien we een kleine kaaiman en iets verder nog een. Ook zien we een tapier langs de kant van de rivier staan, maar die schrikt zodra het licht om hem gericht werd. Terug in het kamp krijgen we een lekkere maaltijd waarna we ons terugtrekken om te gaan slapen!
Na het ontbijt gaan we er opnieuw opuit om een hike te maken door de jungle op zoek naar aapjes en andere interessante dieren en planten. We zien vandaag een stuk meer apen dan gister en ik ben zelfs in staat om er een aantal op foto te zetten (foto’s komen overigens snel, maar de internet verbinding hier is zo traag dat ik meestal geen tijd heb om ze up te loaden!). De native guide hoort geluiden die lijken op wilde zwijnen en hij besluit dat we het pad verlaten om ze te spotten. Ik blijf vlak achter hem en onze andere gids verteld ons wat we moeten doen als de zwijnen op ons af komen: ‘just find yourself a tree and climb up!’ De spanning stijgt want we komen dichterbij en de wilde zwijnen maken een angstaanjagend geluid, wat wordt afgewisseld met het rennen van deze beesten. Waarschijnlijk hebben we te maken met een groep van 20 tot 40 wilde zwijnen. De wilde zwijnen beginnen te rennen en de native guide heeft al gezien welke kant ze opgaan en begint ook te rennen. Ik blijf vlak achter hem, maar merk dat wij op zo’n snelheid rennen dat de rest van de groep ons niet kan bijhouden. Een vrij dichtbegroeide jungle waar je af en toe over iets heen moet springen en ik hoop nu meer dat ik de native guide bij kan houden zonder te vallen dan dat ik daadwerkelijk de wilde zwijnen krijg te zien! Uiteindelijk gebeurd het beide! Iedereen die de film Apocolypto heeft gezien kan zich een redelijk beeld vormen van wat het is om door de jungle te rennen met een hoge snelheid! De groep van 6 is weer vrij snel bij elkaar, maar het lijkt erop dat de native guide door zijn achtervolging een beetje de weg is kwijt geraakt. We lopen in alle richtingen, waarop de native guide zegt dat wij maar even op een plek moeten wachten en dat hij het pad wel weer terug zal vinden. We wachten maar voelen ons juist een beetje verlaten. Gelukkig horen we na 10 minuten een ‘oeoe’ waarop onze gids antwoord: ‘oeoe’. Het pad is gevonden en we kunnen onze hike rustig afmaken. De rest van de middag hebben we weer vrij om te genieten in de hangmat. Rond 16.00uur staat vandaag weer een nieuw avontuur op ons te wachten. We lopen vanaf de lodge door de jungle richting een plek aan de Rio Shiripuno waar we konden zwemmen als we dat wilde. Tom zag dit niet zo zitten en waarschuwde me voor ziektes als Bilharzia en voor de beruchte parasiet die via je plas je penis inzwemt om zich daar vervolgens in te nestelen. Daarnaast krijg ik nogmaals te horen dat daar dus ook pyranias zitten en electric ales en kaaimannen, maar ik laat me niet afschrikken, dus voor ik het wist nam ik een duik! Uiteindelijk komt ook Tom mij vergezellen en de Franse man weet ik ook nog om te praten om even een duik te nemen. We wachten tot de zon onder is om terug in het donker kikkers en insecten te spotten. We zien er echter zeer weinig!
De volgende dag is het dan alweer tijd om te vertrekken. We nemen de boot upstream en varen voor zo’n 4 uur terug naar de plek waar we 3 dagen terug ook zijn opgestapt. Onderweg komen we nog langs een ‘local village’ en een groep van deze locals varen met ons mee op de boot. Dezelfde gammele bus nemen we terug naar Coca en vanaf daar kunnen we 2 uur later een bus nemen richting Latacunga. Dit bleek een trip te worden van 12 uur naar Latacunga. Onze volgende bestemming is echter niet Latacunga maar Chugchilan, een klein plaatsje in het andes gebergte. Rond 05.30uur komen we aan in Latacunga waardoor we genoodzaakt zijn even een hostel in te duiken voor een paar uur. Om 09.00uur gaan we naar het busstation om een kaartje te kopen voor de bus naar Chugchilan en 2 uur later zitten we in die bus……
-
31 Augustus 2009 - 20:44
Shady:
hey broertje!
een gratis overnachting voor elkaar zien te krijgen, en vervolgens likken aan bijenwas.
je blijft onvoorspelbaar!
x. -
31 Augustus 2009 - 21:16
Hans:
ja fijn is dat, eerst in een afhankelijke positie gebracht worden, ergens onderweg, en dan dat het duurder blijkt te zijn. Zo liet n gids mijn n keer in de steek in de woestijn en moest ik onderhandelen met n kamelendrijver LOL Greatz Hans -
31 Augustus 2009 - 21:45
Pa & Ma:
wat een spanning en sensatie. het lijkt wel een film. jouw verhalen gebundeld zijn gelijk een boek. onze nieuwe tarzan of is het george in the jungle? veel plezier verder, xxx -
01 September 2009 - 01:19
Ella:
Nou ik kan niet wachten om ook wat foto's bij dit "boek" te zien te krijgen. Wat een dieren heb je al gespot in zo'n korte tijd! groetjes -
01 September 2009 - 06:02
Mamashanti:
Kom net uit een rustige nachtdienst,maar na het lezen van jou tour in de Amazone jungle ben ik bekaf,alsof ik het
allemaal zelf meemaakt.
PAS OP,met alles in je mond proppen. Europese magen zijn
vaak niet bestand tegen tropische
voedsel.Heb je een buiktyfus
vaccinatie genomen?
Trouwens wij hadden ook wilde
dieren vlak voor de deur.Tijgers,
kamelen,olifanten apen enz
Het was een Duitse circus.(haha )
braza van je taaaante -
01 September 2009 - 16:21
Wim:
Geweldig jongens, wil even laten weten dat ik jullie verhalen volg.
Groetjes Wim -
01 September 2009 - 18:54
Derk:
Bijna net zo interessant als je mooie verslagen is het lezen van de reacties van je vrienden en 'pa&ma' ;) hou je taai George of the Jungle! -
02 September 2009 - 07:57
Maarten:
Wat een spanning en sensatie! Ik koop de filmrechten... Heb je wel schoon overhemd bij je ;) grtz mrt -
02 September 2009 - 10:16
Ome Wim:
ook een native guide kan verdwalen, ha, ha,
Pas maar op!
-
02 September 2009 - 13:56
Hans & Jane:
Spannnende verhalen, om jaloers op te worden !!
Jane wil altijd al graag naar de "echte" jungle. Ik denk dat ze nu een beetje genezen is .....
Sterkte ! en veel plezier
-
02 September 2009 - 17:12
Lau:
Haha nou Hans, Tarzan is er al :P
Wat een super verhalen. Geweldig beschreven dus ja.. weer een talent erbij mister; scenarioschrijver ;)
Heeeeeel veel liefs -
03 September 2009 - 08:46
Tam:
Wat een geweldige avonturen beleef je daar.
Ik lees je avonturen echt met een grote lach op mijn gezicht; tarzan, likken aan bijenwas, psychologische trucjes, rennen door de jungle tussen de wilde zwijnen...wat ben je ook een kanjer:)
xx -
03 September 2009 - 10:08
Eva Westenberg:
Kijk ik op hyves..blijkt ineens dat jij op reis bent! Wat leuk!! :D
Superleuk om je verhalen te lezen, zal ze blijven volgen!
Kus, eva -
03 September 2009 - 13:41
Britt:
Leuk om je avonturen te kunnen lezen, maar je begrijpt dat ik me nog meer verheug op de foto's.
Have fun Tarzan!
Dikke kus Britt -
04 September 2009 - 09:11
Jorieke:
Leuk makram! veel plezier daar xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
