Van Ecuador naar Peru
Door: Makram
10 September 2009 | Peru, Máncora
Ook ik moet eraan geloven. Eenmaal in Gayaquil ga ik op de wc zitten en word ik onaangenaam verrast door een vloeibaar drab. Ik voel me niet zo goed, maar nadat we hebben ingecheckt bij hotel Sander gaan we toch nog even een wandeling maken door de grootste stad van Ecuador. We zitten in het centrum van Gayaquil en komen al vrij snel bij een mooi nieuwe kerk terecht. Ik heb het idee dat deze kerk nog niet zo heel oud is en vind het interessant om te zien hoe het geloof hier nog leeft. De kerk is voorzien van flatscreen televisies en nieuwe muurschilderingen. We lopen de kerk uit en ik zie een engelse bus rijden, zo een met een open tweede verdieping, en ik zeg tegen Tom: ‘laten we daar een stukje in meerijden!’ We stappen en in en vervolgens rijdt deze bus ons een rondje Gayaquil langs alle monumenten. De buschauffeur heeft echter wat moeite met de koppeling, wat mij niet beter doet voelen. Terug in het hotel voel ik me beroerd en we gaan meteen slapen. De volgende ochtend voel ik me alweer iets beter en we gaan opnieuw voor een kleine wandeling. Ik was nog steeds aan de ‘dunne’ dus ik stel voor om ergens te ontbijten met een heerlijke koffie met citroen! Dit recept , van mijn tante in Egypte (en dus niet mijn Tanzaniaanse tante haha sorry dat ik de credits weer wegneem) laat ons tot nu toe nog niet in de steek, dus houden we het bij dit simpele en makkelijk te vergrijgen recept en nog niet de andere mooie recepten die genoemd zijn. We nemen een willekeurige bus die over een straat rijdt waar die alleen gevuld is met auto-onderdeel winkeltjes. Het lijkt erop dat de stad is verdeeld in gebieden waar ze allemaal winkels hebben binnen een categorie. We komen uiteindelijk bij een winkelcentrum, maar aan de verkeerde kant van de straat. In dolle enthousiasme steek ik de straat over recht in de armen van een agent die op dit gebied boetes aan het uitdelen is voor iedereen die de straat zomaar oversteekt en dus niet bij de daarvoor bedoelde oversteekplaats. Ook Tom krijgt een mooie boete van 10 dollar. We proberen ons er een beetje uit te praten, maar de communicatie gaat zeer stroef. Uiteindelijk schrijven ze niet mijn document nummer over uit mijn paspoort, maar mijn persoonsnummer. Bij Tom schrijven ze alleen zijn voornaam op. We hoeven niet meteen iets te betalen, maar er bestaat een kans dat we bij het verlaten van het land toch nog een boete krijgen.
Ik heb een aantal winkels gespot waar ze gitaren verkopen en mijn vingers beginnen een beetje te jeuken. Als we terug zijn in het centrum zie ik een mooi klein gitaartje voor een redelijke prijs en ik besluit hem te kopen! Na lang aandringen krijgt Tom mij zover om ’s avonds uit te gaan. Hij vindt het jammer dat we bijna elke avond vrij vroeg in ons bed liggen en hoopt op een leuk feestje. Het is echter maandagavond wat volgens mij betekend dat het niet los gaat. Toch gaan we de straten rondom het hotel verkennen en we spotten een aantal disco’s/kroegen. De eerste waar we binnen gaan worden we naar een tafel bebracht en wordt er meteen twee bier voor ons neergezet. Ik vraag of ze iets zonder alcohol hebben, maar dit blijkt niet het geval te zijn. De rest van de tent is akelig leeg, dus nadat Tom twee biertjes heeft weggetikt, gaan we snel verder. Ik loop over straat en een meid met een groep jongens roept van de overkant: ‘Hey papi!’ Ik kijk om en zie dat ze wat zoengebaren naar me maakt. De sfeer is niet heel aangenaam op straat en ik zie op verschillende plekken mensen op straat slapen. Ik krijg het idee dat we niet in een heel aangename wijk zitten, maar we stappen toch nog een andere kroeg binnen. Dit is een donkere tent met overal bankjes in de vorm van een half rondje met daarin een tafeltje. We worden naar een tafeltje begeleid en ook hier blijken ze niet veel meer te bieden dan bier of water. Ik kijk om me heen en zie bij de tafel naast me een dame onder de tafel vandaan komen en iets uitspugen. Het lijkt er verdacht veel op dat hier seksuele activiteiten zijn verricht. Ik kijk verder om me heen en zie dat eigenlijk elke tafel minstens een dame en een onaantrekkelijk vent heeft zitten. Voordat ik het weet komt de ‘serveerster’ ook ons vergezellen aan de tafel. Het wordt me langzaam duidelijk in wat voor tent we zijn beland en na ons drankje gaan we op zoek naar een ‘normale’ tent. We stappen een volgende kroeg binnen, maar ook hier krijgen we twee bier voorgeschoteld en komen er twee vrouwen naast ons zitten. De onaantrekkelijke vrouw van een jaar of 30 besluit met haar zweterige overgewicht -lichaam onaangenaam dichtbij mij te komen zitten en slaat nochalant een arm om mij heen. Ik voel me ongemakkelijk en probeer dat duidelijk te maken. Tom lijkt er wel plezier in te hebben, maar op aandringen van mij verlaten we ook deze club zeer snel. Buiten spreken we even met de uitsmijter en vragen hem wat er hier in de buurt te doen is. Hij antwoordt daarop met: ‘It depends on what you want, If you want some fine pussy you can get it around the corner for only 12 bucks’. Wij gaan terug naar het hotel...
Onze reis is vanaf Chugchilan eigenlijk een beetje een zoektocht naar de zon geworden en aan het strand van Ecuador hebben we die niet kunnen vinden. In Gayaquil is het echter al beter weer, maar hier ontbreekt het mooie strand! Ons plan was om vanaf Gayaquil een ticket naar Venezuela te boeken om even aan de Caribean Sea te verblijven, maar de tickets vanaf Gayaquil zijn een behoorlijk prijzig, dus besluiten we toch maar verder te gaan richting Peru. We nemen een bus naar Mancora, een plek aan de noordkust van Peru. Bij de grens aangekomen krijgen we een stempel dat we het land verlaten en gelukkig geen boete! We komen rond 20.30uur ’s avonds aan in Mancora en we hebben eigenlijk de hele dag niet meer gegeten, dus we voelen ons iets verzwakt en in onze zwakte worden we overgehaald om in een matig hostel te verblijven. Na een goed stuk kip komen we erachter dat we niet langer dan één nacht zullen verblijven in dit hostel. De volgende ochtend gaan we naar een beter hotel nog geen 100 meter verderop wat er een stuk beter uitziet. We huren surfboards op het strand en gaan voor de herkansing, maar nu met een stralende zon! Het lijkt erop dat we eindelijk een mooi strand hebben gevonden mét zon. De golven zijn minder dan in Montanita, maar evengoed lukt het ons om af en toe in staande positie op een golf mee te surfen! We ontmoeten tijdens een surfen een colombiaanse schoonheid uit San Fransisco en tijdens een lunch verteld zij wat er allemaal te doen is in Colombia en dat dit eigenlijk een land is wat we niet mogen missen! We denken er over na om misschien een stukje Caribean Sea in Colombia te pakken, maar zoals deze hele reis beslissen we eigenlijk alles per dag en is er nog niet echt sprake geweest van een allesoverheersend plan. Later op de middag zie ik een aantal kleine jongens met paarden op het strand lopen. Ik haal Tom over om even een stukje op het strand te gaan rijden. Ik klim op het paard maar de beugels voor mijn voeten zijn op kindermaat ingesteld en de jongen van het paard kan ze niet verstellen. Ook het zadel zit niet echt comfortabel en naar mijn idee teveel naar voren. Toch spoor ik het paard aan om in galop te gaan en voor ik het weet raas ik met hoge snelheid naast Tom, die voor het eerst op een paard zit, over het strand. Ik voel tegelijkertijd mijn kont schuren tegen de achterkant van het zadel en weet dat ik hier niet zonder wonden van af ga stappen. Tom is al lang blij dat hij op het dier blijft zitten. Na het paardrijden worden de golven van de zee weer iets beter en we pakken onze surfboards weer om de laatste golven van de dag mee te pakken. Zodra ik in het zoute water kom, voel ik iets duidelijk branden op mijn kont, wat wijst op een mooie wond. De golven slaan om boven een stuk waar ook veel rotsen liggen. Ik weet mezelf weer in staande positie te brengen, maar zie al dat ik mijn balans niet kan houden en val met mijn zij op een mooi stuk steen wat niet flexibel bleek te zijn. Met mijn oorlogswonden over mijn hele lichaam kom ik terug in het hotel en zie een aangename verassing in de spiegel. Voor het eerst deze vakantie ben ik echt bruin geworden! ’s Avonds chillen we nog even op een strand en met een voldaan gevoel gaan we slapen. De volgende ochtend gaan we weer surfen en het lijkt erop dat vandaag een aangename herahaling van gister gaat worden. We relaxen de hele dag op het strand in de zon en ik weet me nog even aan te sluiten bij een voetbalpartijtje. Tom durft het nog aan om tegen het einde van de dag nog even te surfen, maar ik besluit gewoon te genieten van de ontspannen sfeer. Mijn borst is ook behoorlijk beurs geworden van het surfen, wat ook meespeelt bij de reden om niet te gaan surfen. Het lijkt erop dat we nog zeker een dag blijven op deze plek voordat onze reis zich gaat voortzetten in zuidelijke richting…..
Ik heb een aantal winkels gespot waar ze gitaren verkopen en mijn vingers beginnen een beetje te jeuken. Als we terug zijn in het centrum zie ik een mooi klein gitaartje voor een redelijke prijs en ik besluit hem te kopen! Na lang aandringen krijgt Tom mij zover om ’s avonds uit te gaan. Hij vindt het jammer dat we bijna elke avond vrij vroeg in ons bed liggen en hoopt op een leuk feestje. Het is echter maandagavond wat volgens mij betekend dat het niet los gaat. Toch gaan we de straten rondom het hotel verkennen en we spotten een aantal disco’s/kroegen. De eerste waar we binnen gaan worden we naar een tafel bebracht en wordt er meteen twee bier voor ons neergezet. Ik vraag of ze iets zonder alcohol hebben, maar dit blijkt niet het geval te zijn. De rest van de tent is akelig leeg, dus nadat Tom twee biertjes heeft weggetikt, gaan we snel verder. Ik loop over straat en een meid met een groep jongens roept van de overkant: ‘Hey papi!’ Ik kijk om en zie dat ze wat zoengebaren naar me maakt. De sfeer is niet heel aangenaam op straat en ik zie op verschillende plekken mensen op straat slapen. Ik krijg het idee dat we niet in een heel aangename wijk zitten, maar we stappen toch nog een andere kroeg binnen. Dit is een donkere tent met overal bankjes in de vorm van een half rondje met daarin een tafeltje. We worden naar een tafeltje begeleid en ook hier blijken ze niet veel meer te bieden dan bier of water. Ik kijk om me heen en zie bij de tafel naast me een dame onder de tafel vandaan komen en iets uitspugen. Het lijkt er verdacht veel op dat hier seksuele activiteiten zijn verricht. Ik kijk verder om me heen en zie dat eigenlijk elke tafel minstens een dame en een onaantrekkelijk vent heeft zitten. Voordat ik het weet komt de ‘serveerster’ ook ons vergezellen aan de tafel. Het wordt me langzaam duidelijk in wat voor tent we zijn beland en na ons drankje gaan we op zoek naar een ‘normale’ tent. We stappen een volgende kroeg binnen, maar ook hier krijgen we twee bier voorgeschoteld en komen er twee vrouwen naast ons zitten. De onaantrekkelijke vrouw van een jaar of 30 besluit met haar zweterige overgewicht -lichaam onaangenaam dichtbij mij te komen zitten en slaat nochalant een arm om mij heen. Ik voel me ongemakkelijk en probeer dat duidelijk te maken. Tom lijkt er wel plezier in te hebben, maar op aandringen van mij verlaten we ook deze club zeer snel. Buiten spreken we even met de uitsmijter en vragen hem wat er hier in de buurt te doen is. Hij antwoordt daarop met: ‘It depends on what you want, If you want some fine pussy you can get it around the corner for only 12 bucks’. Wij gaan terug naar het hotel...
Onze reis is vanaf Chugchilan eigenlijk een beetje een zoektocht naar de zon geworden en aan het strand van Ecuador hebben we die niet kunnen vinden. In Gayaquil is het echter al beter weer, maar hier ontbreekt het mooie strand! Ons plan was om vanaf Gayaquil een ticket naar Venezuela te boeken om even aan de Caribean Sea te verblijven, maar de tickets vanaf Gayaquil zijn een behoorlijk prijzig, dus besluiten we toch maar verder te gaan richting Peru. We nemen een bus naar Mancora, een plek aan de noordkust van Peru. Bij de grens aangekomen krijgen we een stempel dat we het land verlaten en gelukkig geen boete! We komen rond 20.30uur ’s avonds aan in Mancora en we hebben eigenlijk de hele dag niet meer gegeten, dus we voelen ons iets verzwakt en in onze zwakte worden we overgehaald om in een matig hostel te verblijven. Na een goed stuk kip komen we erachter dat we niet langer dan één nacht zullen verblijven in dit hostel. De volgende ochtend gaan we naar een beter hotel nog geen 100 meter verderop wat er een stuk beter uitziet. We huren surfboards op het strand en gaan voor de herkansing, maar nu met een stralende zon! Het lijkt erop dat we eindelijk een mooi strand hebben gevonden mét zon. De golven zijn minder dan in Montanita, maar evengoed lukt het ons om af en toe in staande positie op een golf mee te surfen! We ontmoeten tijdens een surfen een colombiaanse schoonheid uit San Fransisco en tijdens een lunch verteld zij wat er allemaal te doen is in Colombia en dat dit eigenlijk een land is wat we niet mogen missen! We denken er over na om misschien een stukje Caribean Sea in Colombia te pakken, maar zoals deze hele reis beslissen we eigenlijk alles per dag en is er nog niet echt sprake geweest van een allesoverheersend plan. Later op de middag zie ik een aantal kleine jongens met paarden op het strand lopen. Ik haal Tom over om even een stukje op het strand te gaan rijden. Ik klim op het paard maar de beugels voor mijn voeten zijn op kindermaat ingesteld en de jongen van het paard kan ze niet verstellen. Ook het zadel zit niet echt comfortabel en naar mijn idee teveel naar voren. Toch spoor ik het paard aan om in galop te gaan en voor ik het weet raas ik met hoge snelheid naast Tom, die voor het eerst op een paard zit, over het strand. Ik voel tegelijkertijd mijn kont schuren tegen de achterkant van het zadel en weet dat ik hier niet zonder wonden van af ga stappen. Tom is al lang blij dat hij op het dier blijft zitten. Na het paardrijden worden de golven van de zee weer iets beter en we pakken onze surfboards weer om de laatste golven van de dag mee te pakken. Zodra ik in het zoute water kom, voel ik iets duidelijk branden op mijn kont, wat wijst op een mooie wond. De golven slaan om boven een stuk waar ook veel rotsen liggen. Ik weet mezelf weer in staande positie te brengen, maar zie al dat ik mijn balans niet kan houden en val met mijn zij op een mooi stuk steen wat niet flexibel bleek te zijn. Met mijn oorlogswonden over mijn hele lichaam kom ik terug in het hotel en zie een aangename verassing in de spiegel. Voor het eerst deze vakantie ben ik echt bruin geworden! ’s Avonds chillen we nog even op een strand en met een voldaan gevoel gaan we slapen. De volgende ochtend gaan we weer surfen en het lijkt erop dat vandaag een aangename herahaling van gister gaat worden. We relaxen de hele dag op het strand in de zon en ik weet me nog even aan te sluiten bij een voetbalpartijtje. Tom durft het nog aan om tegen het einde van de dag nog even te surfen, maar ik besluit gewoon te genieten van de ontspannen sfeer. Mijn borst is ook behoorlijk beurs geworden van het surfen, wat ook meespeelt bij de reden om niet te gaan surfen. Het lijkt erop dat we nog zeker een dag blijven op deze plek voordat onze reis zich gaat voortzetten in zuidelijke richting…..
-
11 September 2009 - 05:48
Pa & Ma:
je moet dan ook echt alles een keer meemaken in je leven. veel plezier in peru. Dikke kus, -
11 September 2009 - 09:02
Shady:
over een weekje of 2 accepteer je zo'n zweterige onaantrekkelijke vrouw van 30 met open handen. haha.
x -
11 September 2009 - 12:14
Charlotte-Camille:
Cool Makkie! Je bent in Peru!!!!! :-D
Als ik mijn reisgids mag geloven MOET je echt naar Cuzco gaan, de Nazca-lijnen bekijken en naar het Titicaca meer...
Waar blijven de foto's?!!
lfs -
11 September 2009 - 12:26
Mamashanti:
Blijf bij die wereldse vrouwen
vandaan, ze zadelen je meestal
met een pijnlijke souveniertje.
Columbia is een grote drugs-
paradijs.
Tener cuidado !!!!! -
11 September 2009 - 15:35
Laura:
Ja, hoor je het makkie!!
;)
-
12 September 2009 - 14:02
Pa&ma:
hey makram,
was zij zo'n vrouw als die ene van: Rosa come!
als het er zo een was dan moet je gelijk weg rennen.
veel plezier in peru. -
12 September 2009 - 19:24
Ome Wim:
Na 10 biertjes zie je niet meer dat het een onaantrekkelijke vrouw is, sterker nog, je ziet niet eens meer dat het een vrouw is en zeker niet in een donkere bar. Dus laat dat biertje maar staan. -
14 September 2009 - 18:16
Hans:
Mooi verslag jongen! :-) -
15 September 2009 - 23:25
Tom:
genot om met deze knul op reis te zijn :)
mooi begin van zn literaire oeuvre, ook. -
16 September 2009 - 09:28
Lucinda:
Hey lieve Makram, heb net je blog ontdekt en moet nog even de tijd vinden om alles te lezen! Maar wat onwijs gaaf allemaal!! Heel veel succes en vanaf nu volg ik je :) kus Luus -
22 September 2009 - 19:43
Tam:
Haha ik zie je al zitten tussen in die kroeg naast zo'n vies vrouwtje:)
En ik zie je natuurlijk al gaan op je surfplank!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
